Bir gölde üç balık yaşarmış. Oldukça büyük olan bu balık'lar, kendi hâllerince yaşayıp giderlermiş. Derken günün birinde, gölün kenarına bir kaç adam gelmiş. Gölde oynayan bu iri balıkları görünce iştahları kabarmış. Onları yakalama sevdasına düşmüşler. İçlerinden biri;
— "Hemen bir ağ getirelim de şunları yakalayalım." demiş. Balıklar bu sözü duymuşlar. İçlerinden en akıllıları;
— "Bu adamlar geri gelmeden bu gölden uzaklaşmak, güvenli bir yer bulmak gerek..." demiş.
Diğer ikisi bu sözlere hiç aldırmamış. Gölde oynaşmaya devam etmişler. Akıllı balık harekete geçmiş. Göl bir ırmağa açılmaktaymış. Hemen ırmağa doğru yol almış. Balıkçılar gelmeden ırmağa ulaşmış. Yukarılara doğru kaçıp gitmiş.
Çokgeçmemiş, balıkçılar ellerinde bir ağla dönmüşler.O iki balığın peşine düşmüşler. Balıkçıları ellerinde ağla gören balıkların sonunda akılları başlarına gelmiş, gelmiş ama iş işten de geçmiş. Sağa sola kaçmaya başlamışlar. Balıklardan biri bakmış ki kurtuluş yok, kendi kendine;
— "Bari ölü taklidi yapayım, belki kurtulurum." demiş.
Hemen uygulamaya geçmiş. Ters dönüp sırt üstü yatmış. Karnını suyun yüzüne çıkarıp, ölü numarası yapmış. Kımıldamadan, ölü gibi durmaya çalışmış.
Balıkçılar onu görünce çok üzülmüşler. "Ah vah!"edip;
— "Ne güzel, ne büyük bir balıkmış. Ne yazık ki ölmüş!" demişler.
Balıkçılardan biri, onu kuyruğundan tutup gölün kenarına fırlatmış. Balıkçılar üçüncü balığın peşine düşünce, gölün kenarındaki balık bin bir güçlükle suya ulaşmış. Sessizce suya dalmış, kuytu bir yer bulup gizlenmiş.
Balıkçılar, uzun bir uğraştan sonra üçüncü balığı ağa düşürmeyi başarmışlar. Ağı kıyıya çekip balığı kıskıvrak yakalamışlar.
Balık, kurtulmak için balıkçıların elinde debelenip durmuş. Ama bütün çabası boşa gitmiş. Daha önce kendisine yapılan uyarıyı dikkate almadığı için bin pişman olmuş. Ne var ki iş işten geçmiş, son pişmanlık fayda vermemiş. Akılsızca davranmanın cezasını canıyla ödemiş.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder